Zo’n 20 jaar geleden heb ik samen met een collega predikant een hele studie gemaakt over Judas. Zoekend naar een invulling voor de dienst op 21 mei (de zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren) ligt een lezing uit Handelingen 1 voor de hand. In de beginverzen gaat het over de Hemelvaart van Jezus, met zijn opdracht om in Jeruzalem te blijven wachten op de belofte van de Vader (1:4) dat de Heilige Geest over hen zou komen (1:8). Vanaf vers 12 lezen we over de verkiezing van een nieuwe discipel om – na de dood van Judas – het twaalftal discipelen weer compleet te maken. Wie had Petrus daar opdracht voor gegeven? En wat Petrus dan vervolgens over Judas gaat zeggen (vs 16-20) kan dat wel en dan door iemand die zelf zoveel “boter op zijn hoofd heeft”? Wat is onze kijk eigenlijk op Judas?
Het thema voor de overdenking is: “Judas, verwond aan zijn geloof!”
Ouderling van dienst: Niels van Hunen
Lector: Hanneke Luiten
Organist: Michiel Vanhoecke
1e Collecte:
voor de diaconie over te maken op: NL51RABO0303918276 tnv Diaconie
2e Collecte:
voor de kerk en het onderhoud etc: NL91RABO0303919981 tnv P.G. Schaarsbergen
